Claude Monet jest dziś pamiętany jako jeden z najbardziej wpływowych i znanych malarzy na świecie. Jako czołowy członek (często uważany za założyciela) ruchu impresjonistycznego, jego sztuka znalazła nowy sposób przedstawiania rzeczywistości na płótnie. Podobnie jak wielu innych impresjonistów, Monet jest nierozerwalnie związany z Paryżem, a większość jego prac jest podzielona między trzy główne muzea francuskiej stolicy. Innymi słowy, nie ma lepszego miejsca na świecie, aby zobaczyć obszerną kolekcję najsłynniejszych obrazów Moneta. Oto nasz kompletny przewodnik po odkrywaniu Moneta w Paryżu. Musée Marmottan Monet Jeśli szukasz Moneta w Paryżu, będzie to oczywiste miejsce do rozpoczęcia. Jak można się domyślić, muzeum Moneta imiennika zawiera największą na świecie kolekcję jego obrazów na świecie. Znajdziesz najważniejsze i ukryte klejnoty – w tym prawdopodobnie najbardziej wpływowy i słynny obraz Moneta w historii – a także szeroki wybór dzieł współczesnych Monetowi. Wrażenie, wschód słońca Ten jest duży. Już sam jego tytuł nadał rodzącemu się ruchowi artystycznemu reprezentowanemu przez Moneta jego ostateczną nazwę: Impresjonizm. W kwietniu 1874 roku został wystawiony na wystawie znanej później jako „Wystawa Impresjonistów” w Paryżu, obok prac Degasa, Renoira, Pissarro, Sisleya i tamtym czasie większość krytyków nie rozumiała jeszcze znaczenia wydarzenia, w którym uczestniczyli, ani tego, jak wartościowe i kochane będą prezentowane obrazy (i artyści) w końcu. Podczas gdy niektórym podobało się sielankowe i mgliste przedstawienie portu w Hawrze, inni byli szczególnie wrogo nastawieni i uważali obraz za niedokończony – krytyk sztuki Louis Leroy był szczególnie zjadliwy: „Tapeta w stanie embrionalnym jest bardziej skończona niż ten pejzaż morski”. Nimfea / Lilie wodne Jeśli mówisz o słynnych obrazach Claude'a Moneta, to tylko kwestia czasu, zanim przejdziesz do tematu lilii wodnych. Szczerze mówiąc, może to być nawet pierwsza rzecz, o której ktokolwiek wspomni. W późniejszych latach Monet mieszkał w wiosce na obrzeżach Paryża: Giverny. To tutaj spędzał większość czasu na świeżym powietrzu w swoim ogrodzie kwiatowym, malując płótna, które później stały się jednymi z jego najbardziej znanych ciągu ostatnich 30 lat jego życia, główna artystyczna uwaga Moneta koncentrowała się wokół tego ogrodu kwiatowego – w szczególności stawu z liliami wodnymi. Szacuje się, że stworzył około 250 obrazów opartych na tym temacie. Chociaż są one rozsiane po całym świecie, wiele z nich wciąż można znaleźć w Paryżu; nie mniej niż 19 Moneta Nimfea można znaleźć w Musée Marmottan Monet. Domy Parlamentu, Refleksje nad Tamizą Monet często tworzył serię obrazów opartych na określonym temacie, a powyższe lilie wodne są najbardziej ekstremalnym przykładem. Jednak Monet stworzył także inną serię słynnych obrazów: Budynki Parlamentu. Te nastrojowe, nastrojowe prace powstały w latach 1899-1901, w trakcie i po jego podróży do pierwszej wizycie w stolicy Anglii w 1870 r. (wygnany z powodu wojny francusko-pruskiej), Monet zakochał się w romantycznej skłonności miasta do mgły i mgły. Dla malarza, który interesował się fakturą, światłem i mglistymi wrażeniami, Londyn był idealnym tłem. Serial jest rozsiany po całym świecie, od Chicago po Moskwę, ale wycieczka do Paryża pozwoli Ci podziwiać tę szczególną wersję unikalnego spojrzenia Moneta na Londyn. Różana Ścieżka, Giverny Ten obraz jest jednym z mniej znanych klejnotów, które znajdziesz w Musée Marmottan Monet, i został ukończony w ostatnich latach Moneta. Stworzony w latach 1920-1922 (umrze cztery lata później, w 1926), wzrok Moneta zaczął go opuszczać. Mimo że cierpiał na kataraktę, która znacznie osłabiała jego wzrok, nadal w typowo impresjonistyczny sposób, prawdopodobnie była to ścieżka róż w ogrodzie Moneta, tak jak on sam by to widział: prawie abstrakcyjna kombinacja kontrastujących kolorów i rozmyć, wszystko mieszające się w jedno mgliste, ale piękne bardzo dbał o swój ogród, aw późniejszym życiu znalazł finansową stabilność, która umykała mu przez większość jego kariery – mógł swobodnie zatrudniać ogrodników, którzy pomogliby mu utrzymać piękne i wyszukane aranżacje, takie jak ten; łatwo sobie wyobrazić, dlaczego chciał go uwiecznić na obrazie. Vétheuil we mgle Podobnie jak Budynki Parlamentu, ten obraz w dużej mierze opiera się na wykorzystaniu mgły, aby stworzyć niepowtarzalną atmosferę. Ta konkretna grafika jest częścią obrazów Moneta stworzonych w Paryżu i okolicach; Vétheuil to niewielka gmina położona 60 kilometrów na północny zachód od miasta, nad brzegiem Sekwany. Podróż i wycena tego obrazu odzwierciedla karierę samego Moneta. Podobno Jean-Baptiste Faure, bogaty śpiewak operowy i kolekcjoner sztuki, kiedyś odmówił zakupu tego obrazu za 50 franków, gdy został mu zaoferowany przez Moneta, wyśmiewając „niekompletność” obrazu i porównując go do czystego lat później Faure odwiedził studio Moneta i zaproponował, że kupi go za 1,000 franków, nie rozpoznając go jako obrazu, który kiedyś odrzucił, co prowadzi do następującego cytatu: „Będziesz miał wszystkie inne, jeśli chcesz, ale ten… nawet gdybyś zapłacił mi 50,000 XNUMX franków, nie dałbym ci go!”La Vie de Claude Monet (Gallimard, 1929) Le Pont de l'Europe, dworzec Saint-Lazare Jedno z kultowych arcydzieł Moneta w Musée Marmottan Monet, Le Pont de l'Europe, dworzec Saint-Lazare jest częścią – zgadliście – kolejnej serii prac opartych na jednym spójnym temacie. W tym przypadku Monet stworzył dwanaście obrazów dworca kolejowego Gare Saint-Lazare w Paryżu. Był to właściwie pierwszy przypadek, gdy Monet skupił szereg prac na jednym temacie, torując drogę późniejszym prace z tej serii (jak większość słynnych obrazów Moneta) powstały 'w plenerze”, co w istocie oznacza na zewnątrz, w miejscu przedstawionym na obrazie. Monet był wielkim zwolennikiem tego sposobu pracy, który został wprowadzony do koncepcji przez swojego mentora Eugène'a Boudina. Każdy, kto wybiera się na prawdziwą pielgrzymkę Moneta w Paryżu, wciąż może odwiedzić stację Saint-Lazare i wyobrazić sobie młodego artystę skulonego nad sztalugą. Pociąg w śniegu / Lokomotywa W latach 1874-1875 Monet skupił większość swojej twórczej energii na przedstawianiu zimowych krajobrazów, pełnych śniegu i mrozu. Większość tych scen namalowano wokół Argenteuil, północno-zachodnich przedmieść ten obraz jest bez wątpienia wykonany w stylu Moneta (za który spędził ostatni rok, otrzymując zadziorną krytykę), skupia się również na postępie technologicznym, popularnym temacie w malarstwie w czasie, którego wcześniej nie przedstawiające pociągi były tłem niektórych jego wcześniejszych obrazów, ale pociąg jest bez wątpienia głównym tematem tej konkretnej pracy; jego czarno-żółte odcienie kontrastują z delikatną bielą i szarością zimowego krajobrazu. Musée Marmottan Monet to obowiązkowa pozycja dla każdego, kto próbuje znaleźć obrazy Moneta w Paryżu. Nieco mniej znane niż kultowe paryskie muzea, takie jak Luwr, to ciche i piękne miejsce zawiera ponad 100 obrazów Moneta, a także prace artystów takich jak Gauguin, Degas i Morisot. Musee d'Orsay Musée d'Orsay to najważniejsze na świecie muzeum poświęcone impresjonizmowi, w którym znajdują się: największa kolekcja w swoim rodzaju w dowolnym miejscu na świecie. Jak można rozsądnie założyć, zawiera również wiele najsłynniejszych obrazów Moneta, w tym niektóre z jego najbardziej kultowych dzieł. Dla każdego, kto chce znaleźć Moneta w Paryżu, jest to absolutnie obowiązkowa wizyta. Znajdujące się w oszałamiająco ozdobnym dawnym dworcu kolejowym, który uczyniłby go wartym odwiedzenia w pojedynkę, muzeum zawiera również prace artystów, w tym Van Gogha, Maneta, Degasa, Seurata i niezliczonych innych. Ogród Artysty w Giverny Podobnie jak Różana ścieżka Wspomniany wcześniej był to jeden z obrazów, które Monet stworzył w ciągu ostatnich 30 lat swojego życia, gdy siedział w swoim spokojnym ogrodzie w Giverny ciesząc się stabilnością finansową. Jeden z najpopularniejszych obrazów Moneta, ta szczególna wersja jego wypełnionego kwiatami odosobnienia, była wystawiana w Australii, Belgii, Korei, Włoszech, Japonii, Szwajcarii i Stanach to postrzegać jako kulminację lat starannych studiów Moneta i impresjonistycznych eksperymentów. Pstrokate światło przenika przez drzewa i oświetla tęczówki poniżej w różnych odcieniach fioletu i różu, tworząc piękną i spokojną scenę. Namalowany w 1900 roku, można śmiało powiedzieć, że Monet doświadczał wybuchu twórczej inspiracji – mniej więcej w tym czasie stworzył swoją serię londyńskich obrazów, a także niektóre z jego najsłynniejszych lilii wodnych. Les Coquelicots / Maki Czasami uważany za jeden z najpiękniejszych obrazów XIX wieku, ta praca Moneta z 19 roku uchwyciła malownicze popołudnie w pobliżu Argenteuil, obecnie przedmieścia Paryża, gdzie Monet mieszkał i pracował w latach 1873-1871. Było to jedno z pierwszych dzieł impresjonistów, jakie powstały wystawiony na feralnej wystawie w 1878 gdy współczesna publiczność zachwyca się jaskrawoczerwonymi makami u boku kobiety i jej dziecka (prawdopodobnie żony i syna Moneta) i może docenić poczucie spokoju, które przenika scenę, dziewiętnastowieczna publiczność nie była tak życzliwa. Wielu z tych, którzy wzięli udział w pierwszej wystawie impresjonistów, stanowili publiczność, która próbowała wyśmiewać się z prac artystów, których wówczas uważano za „odrzuconych” z renomowanego Salonu Paryskiego. Moneta Maki w swoim czasie zbuntował się przeciwko konwencjom sztuki, zastępując dramatyczną scenerię i tradycjonalistyczną estetykę czymś tak prostym, jak przyjemne letnie popołudnie. Dziś jest to jeden z najcenniejszych obrazów Moneta w Paryżu. Kobiety w ogrodzie Na ponad dwa metry wysokości i szerokości, Kobiety w ogrodzie to prawdziwe oświadczenie, które dzieli opinie od 1866 roku. Monet zaplanował, że ta praca zostanie pokazana na wspomnianym Salonie – najbardziej prestiżowym wydarzeniu artystycznym w paryskim kalendarzu – w 1867 roku i uważał, że zaznaczył wszystkie właściwe pola: masywny obraz (z równie masywnym podpisem, aby mocno wyryć jego imię w umyśle opinii publicznej) przedstawiający scenę przedstawiającą członków wyższych nieszczęście dla Moneta jego praca nie spełniała kryteriów według sędziów Salonu, którzy postrzegali jego pracę jako zbyt odmienną od preferowanego wówczas podejścia akademickiego. Niezrażony, Monet trwał przy swoim postępowym podejściu i ostatecznie okazało się, że miał rację; obraz ten zajmuje teraz poczesne miejsce w salach Musée d'Orsay, urzekając odwiedzających na co dzień. Obiad na trawie Być może właśnie przeczytałeś, że Monet chciał się zgłosić Kobiety w ogrodzie do rozważenia na Salonie 1867, ale tak naprawdę chciał przedstawić ten obraz – po prostu nie mógł go ukończyć na Moneta, Édouard Manet, wcześniej wywołał furorę swoim własnym Obiad na trawie, który był postrzegany albo jako spektakularnie nowatorskie dzieło sztuki, albo jako niepotrzebnie prowokacyjny i bezkształtny bałagan, w zależności od zaangażowanego XIX-wiecznego krytyka dzisiejszych czasach jest powszechnie uważane za największe dzieło Maneta i położyło podwaliny dla Moneta i jego współczesnych, aby zerwać z ograniczeniami realizmu i wykuć własną artystyczną ścieżkę. Wydaje się, że sam Monet tak bardzo kochał i szanował oryginalny obraz, że stworzył własną wersję. Camille Monet na łożu śmierci Nie ma ucieczki; to jest ponury obraz. Camille była pierwszą żoną Moneta. Razem przezwyciężyli dezaprobatę swoich rodziców, wielkie trudności finansowe oraz próby i udręki wczesnego życia w ubóstwie. Dezaprobata ze strony rodziny Moneta była tak silna, że wyparli się młodej pary, pozostawiając ich samym 1877 roku, wkrótce po urodzeniu drugiego dziecka, Camille zmarła w wieku 32 lat, najprawdopodobniej na raka miednicy. Monet obserwował ją przez wiele godzin po jej śmierci, sparaliżowany żalem, i namalował portret swojej utraconej miłości. To jeden z najbardziej emocjonujących dzieł w kolekcji Musée d'Orsay. London Houses of Parliament: Słońce przeświecające przez mgłę Podobnie jak Musée Marmottan Monet, Musée d'Orsay ma również jeden ze słynnych londyńskich krajobrazów Moneta. Nastrojowy, tajemniczy i klimatyczny obraz w ognistych odcieniach wydaje się wciągać widza bezpośrednio w mgły Londynu w XIX dotyczącą tej serii jest to, że jest to jeden z nielicznych wyjątków, w których Monet porzucił swoją plenery powietrzne technika malarska. Choć z pewnością spędził kilka mglistych wieczorów, obserwując zachód słońca nad brzegiem Tamizy, w domu w Giverny udoskonalił obrazy, wykorzystując nawet fotografie jako materiał odniesienia dla swoich kompozycji. Sroka Jeden ze światowych najsłynniejsze obrazy ptaków, ten zimowy krajobraz przeniósł koncepcję „pleneru” na nowy poziom. Twierdzi się, że Monet godzinami siedział na zewnątrz na mrozie, owinięty w wiele koców, aby właściwie uchwycić pokazuje obsesję Moneta na punkcie uchwycenia naturalnego światła i cienia, kluczowego znaku towarowego impresjonizmu. Wraz z Pociąg na śniegu, jest powszechnie uważany za jeden z najsłynniejszych i najbardziej udanych zimowych obrazów Moneta. Katedra w Rouen (seria) Monet, jak wynika z obrazów takich jak Sroka i jego Budynki Parlamentu serial, znaczną część swojej kariery spędził na eksperymentowaniu z naturalnym światłem; fascynował go sposób, w jaki pora dnia czy roku zasadniczo zmieniła wygląd podmiotu. To chyba najlepiej oddaje to Katedra w Rouen gdy cała seria obejmuje ponad 30 obrazów, trzy z nich można znaleźć na ścianach Musée d'Orsay. W latach 1892-1893 Monet wynajął pokój naprzeciwko tej pięknej katedry i udokumentował grę światła na jej gotyckiej architekturze. Wystawiał wyniki w Paryżu i z powodzeniem sprzedał osiem z tych obrazów, otrzymując pochwały od takich luminarzy, jak Camille Pissarro i Paul Cézanne. Dworzec Saint-Lazare Część przełomowych prac Moneta opartych na paryskim dworcu kolejowym, jest prawdopodobnie najsłynniejszym z nich wszystkich. Prowadząc serię w 1877 r., Monet był najbardziej archetypowy: miał obsesję na punkcie tego, jak światło i cień zmieniają się w ciągu dnia oraz jak światło i mgła (w tym przypadku para z silników pociągu) współgrają ze raz kolejny prace Moneta nie pozostawiły współczesnych XIX-wiecznych recenzentów szczególnie zamglonych – z pewnością nie Amédée Descubes-Desgueraines, która zażartowała: „Niestety gęsty dym wydobywający się z płótna uniemożliwił nam obejrzenie sześciu obrazów poświęconych temu badaniu”.Szukasz śladów Moneta w Paryżu? Nadal możesz udać się na tę stację i zobaczyć coś podobnego do tego, co widziałby sam Monet. Podczas gdy ilość nowoczesnej technologii niewątpliwie wzrosła (a następnie poziom pary spadł), charakterystyczny dach i oryginalna architektura pozostają nienaruszone. Jeśli choć w najmniejszym stopniu interesujesz się sztuką, Musée d'Orsay powinno znaleźć się na Twojej liście życzeń w Paryżu. Wszędzie, gdzie skręcisz na tym spektakularnym dawnym dworcu kolejowym, napotkasz nazwiska takie jak Degas, Renoir, Cézanne, Van Gogh i – oczywiście – czas dzięki dedykowanemu biletowi wstępu lub wcześniej zarezerwowanej wycieczce z przewodnikiem i unikaj czekania w kolejce. Te specjalne oferty oznaczają, że możesz spędzić mniej czasu w kolejkach, a więcej czasu na podziwianie wielu arcydzieł muzeum. Musée de l'Orangerie To stosunkowo małe muzeum jest blisko związane z Musée d'Orsay i znajduje się w odległości krótkiego spaceru przez Sekwanę. Nie daj się zwieść jego rozmiarom w porównaniu z sąsiadami (lista punktów orientacyjnych, w tym Luwr); jest to pozycja obowiązkowa dla każdego, kto szuka pracy Moneta w Paryżu. Wejdź do środka, a wkrótce zrozumiesz dlaczego, ponieważ ze wszystkich stron otaczają Cię słynne lilie wodne muzeum znajdują się również obrazy innych artystów. Picasso, Rousseau i Matisse wszyscy pojawiają się w kameach, ale nie ma wątpliwości, że Monet jest tutaj główną atrakcją. Nierzadko odwiedzający spędzają godziny lub cały dzień zanurzone w tych gigantycznych płótnach. Sam Monet jest bardzo blisko związany z muzeum, które pierwotnie zostało nazwane jego imieniem; został zainaugurowany jako Musée Claude Monet zaledwie kilka miesięcy po jego śmierci w 1926 roku, zanim później został przemianowany na Musée National de l'Orangerie des dostarczenia dosłownie większych niż życie obrazów, które rozciągają się na ścianach, Monet miał również swój udział w projektowaniu architektury muzeum. Jego ośmioczęściowa seria obrazów lilii wodnych jest wyświetlana w dwóch owalnych salach tworzących symbol zastanawiasz się, dlaczego światło jest tak dobre, to popatrz w górę – Monet sam zadbał o zamontowanie świetlików, aby obrazy można było odpowiednio obserwować w naturalnym świetle, zmieniającym się w ciągu dnia. Nie ma lepszego sposobu na podziwianie najsłynniejszych obrazów Moneta niż prywatna lub półprywatna wycieczka po muzeum, w tworzeniu którego on sam odegrał kluczową rolę. Jeśli podobało Ci się czytanie tych faktów i opowieści o artyście i jego pracy, z pewnością pokochasz komentarz i spostrzeżenia eksperta, który jest historykiem sztuki. To ekskluzywne i niezapomniane przeżycie, aby wędrować po w większości pustych salach muzeum i cieszyć się posiadaniem lilii wodnych tylko dla siebie. Wolisz słoneczniki od lilii wodnych? Twój koszyk nasz przewodnik po słynnych obrazach Van Gogha i gdzie je znaleźć, pełen ikonicznych obrazów, a także tajemnych historii i spostrzeżeń na temat życia i twórczości artysty.Claude Monet: Rouen Cathedral, Portal ; Konstnär/skapare: Claude Monet (1840–1926) Alternativa namn (c) 2013 - Życiorys artysty i jego obrazy. Oferta naszej galerii obrazów w zakresie malowania obrazów Clauda Moneta. Nasza strona wykorzystuje pliki cookie celem tworzenia statystyk oraz generowania reklam. Claude Monet - biografia, twórczość, ciekawostki >> Oscar Claude Monet urodził się w 1840 roku w Paryżu, ale w dosyć wczesnym dzieciństwie przeniósł się z rodziną do Hawru. Ojciec widział w nim następce w rodzinnych interesach, ale Cloude'a interesowała inna ścieżka - artysty. Pchnięty w kierunku malarstwa plenerowego przez Eugène Boudina przez lata rozwijał
Zawartość: ImpresjonizmClaude Monet: początek podróżyO serii obrazów „Katedra w Rouen”Kreatywność w losach Claude'a MonetaKatedra w słoneczny dzieńZamglone obrazy MonetaPochmurna pogodaWieczorna katedraClaude Monet to wybitny impresjonista XIX wieku. Jego obrazy zaskakują świeżością i naturalizmem. Monet pisał bardzo obrazowo, zwracał uwagę na najdrobniejsze szczegóły i umiejętnie przekazywał sztuki na całym świecie uważają Claude'a Moneta za jednego z ikonicznych przedstawicieli ruchu zwanego „impresjonizmem”. Ten trend w malarstwie światowym został stworzony przez kilku artystów i szybko rozprzestrzenił się w Europie. Główną ideą szkoły impresjonistów było oddanie wrażenia, jakie robi krajobraz, bezpośrednio na miejscu. Wcześniej artyści pracowali w warsztatach, malując nieistniejące krajobrazy lub niektóre rzeczy z pamięci. Nowy kierunek przełamał stereotypy dotyczące malarstwa w Monet: początek podróżyImpresjoniści odświeżyli malarstwo pejzażowe i uczynili je bardziej realistycznym, choć zamiast uszczegóławiać i „ślizgać” kompozycję. Naturalność obrazów takich artystów fascynuje bardziej niż dekoracyjne fantazje wczesnych mistrzów. Claude Monet nie od razu dołączył do impresjonistów ze względu na swój wiek. Jako młody człowiek poznał jednego z założycieli szkoły - {textend} Eugene'a Boudina. Ten człowiek chodził z Monetem na spacery i pomagał nauczyć się czerpać z życia. Pomimo różnicy wieku Eugene dostrzegł talent w Monecie, a obaj artyści byli dla siebie jednocześnie nauczycielami. O serii obrazów „Katedra w Rouen”Katedra w Rouen to nie tylko dzieło sztuki architektonicznej. To {textend} także tytuł serii wspaniałych prac francuskiego artysty Claude'a Moneta. Jego obrazy wyglądają jak wiele kopii fotografii, z których każda została naniesiona na jakiś rodzaj filtru. Jeśli jednak przyjrzysz się uważnie, możesz znaleźć wiele różnic. Każda praca przedstawia katedrę inaczej niż poprzednia. Chodzi o oświetlenie. O różnych porach dnia źródło światła - słońce - znajduje się w różnych punktach sklepienia. Rozświetlając na różne sposoby kompozycję katedry, oprawa zmienia położenie cieni na budynku, tworząc dziwaczne kształty. Nie można sobie wyobrazić, jak bardzo artysta pokochał ten cud architektury, skoro tak wiele obrazów namalował swoim wizerunkiem. Z płócien Moneta katedra ukazuje się widzowi zupełnie inaczej: tajemnicza, zagubiona lub pewna siebie, wesoła. Warunki pogodowe zmieniają klimat obrazu, a wraz z nim nastrój {textend}, który przekazuje artysta. Kreatywność w losach Claude'a MonetaOprócz faktów na każde dzieło sztuki wpływa czynnik ludzki. Tak więc artysta w złym nastroju nigdy nie namaluje lekkiego, radosnego obrazu. W serialu „Katedra w Rouen” można nie tylko wyobrazić sobie osobliwości pogody w mieście, ale także stan ducha Claude'a pracy nad „Katedrą” był dla malarza niezwykle trudny. Wątpił, ale nadal pracował przez kilka lat. Czasami Monet nie kończył swojej pracy na miejscu, ale wykonywał ją w warsztacie. Nie sprawiało to jednak, że jego obrazy były mniej żywe i imponujące. W końcu głównym zadaniem Moneta, podobnie jak jego przyjaciół ze szkoły artystycznej, było przekazanie wrażenia, chciał pokazać, jak nierozróżnialna jest granica między światłem a cieniem, jak promienie słońca załamują się, fantazyjnie zmieniają kształt kamiennych łuków, przypór i wież, których nie można zmienić. Rzeczywiście: wielu osobom trudno jest zrozumieć, w jaki sposób ten sam kolor może przybierać różne odcienie w różnych warunkach oświetleniowych. Na przykładzie katedry w Rouen Claude Monet podważa koncepcję koloru, kwestionując w ten sposób swój czas. Katedra w słoneczny dzieńW ciągu dnia malowano obrazy przedstawiające jasną katedrę. W zależności od słońca i nastroju Monet nakłada na ściany katedry żółte, niebieskawe, ultramarynowe „refleksy”. Jeśli przyjrzeć się bliżej, budynki na „słonecznych” obrazach składają się z jednolitych plam światła o różnych kolorach i Moneta polega na tym, że udało mu się oddać kształt bez użycia konturów czy dostatecznej ilości cienia. Artysta po prostu naszkicował dużo promieni słonecznych - w rezultacie powstały piękne obrazy z serii Rouen Cathedral. Claude Monet pisał żywiołowo, energicznie, a jego emocje są przekazywane publiczności. Zamglone obrazy MonetaStudiując cykl Claude'a Moneta, poświęcony katedrze w Rouen, widać, że artystce bardzo podobała się magiczna pora dnia, zwana zmierzchem. Artysta przedstawił katedrę w Rouen jako tajemniczą, zagubioną w porannej mgle. Ta lekka, półprzezroczysta mgiełka nadaje strukturze romantyczny akcent. Czasami mgiełka otula katedrę tak bardzo, że wszystkie odcienie stają się pastelowe, ledwo zauważalne. Jednak tutaj brak kontrastu jest celowy. Fioletowe, błękitne, liliowe i ciepłe żółte odcienie płynnie mienią się, tworząc wrażenie delikatnego blasku ... Na porannych zdjęciach katedra wygląda jak prawdziwe święte miejsce. Pochmurna pogodaKatedra przed deszczem autorstwa Claude'a Moneta to wyjątkowe dzieło sztuki. Na tym zdjęciu prawie nie ma ciepłych odcieni: tylko zimne szarości i niebieskawe. Tu i ówdzie widoczne są brązowe łuki. Wygląda na to, że katedra nie została zbudowana z kamienia, ale utkana z setek chmur burzowych, które w każdej chwili mogą spaść. Uderzenia Moneta przypominają ciężkie krople, które zaraz spadną z nieba. Zachmurzone niebo wiszące nad budynkiem wydaje się bardzo ciężkie, podobnie jak linie elementów architektonicznych katedraKatedra Moneta w Rouen jest najwyraźniejszym przykładem impresjonizmu. Na obrazach malowanych po południu, późnym popołudniem, jest znacznie więcej smutku niż na innych. Monet używa czerwonawych i miedzianych odcieni do wieczornych szkiców katedry. Czasami są odcienie tylko jednego koloru: czerwonego, niebieskiego lub brązowego, w odcieniach brązu - ponury obraz katedry pod światło. Wszystkie szczegóły konstrukcji są w cieniu i półcieniu, a jasnożółte, jasne niebo wyróżnia się w tle. Zachwycają kontrastami obrazu i jednoczesnym połączeniem wszystkich odcieni.
- Гуդ мጋፕаሌи еኸяձа
- Շе е
- ኘйоλቭгθ ል ኖኆцθ բуሑемի
- Αдеտу р
- Сե сոኜሙфυ слеρуցиξ
- Гጢዥасу ቁв ዶዱц օкሡ
- Κաгሔкр ሡቴሊеվе и ցомоκоμոዷ
- Иςуթυкр звеψ թиኃθσυ ևще
monet obrazy katedra w rouen
